Ajo që po ndodh sot nuk është më skandal, por realitet brutal. Prokuroria kërkon ndjekje penale për iniciativa të lidhura me kupolën e qeverisë dhe arreston drejtuesit e shtetit digjital. Kjo është fytyra e vërtetë e pushtetit: korrupsion i institucionalizuar dhe arrogancë e plotë politike.

Përgjegjësit nuk janë vetëm ata që përfundojnë nën hetim. Përgjegjës janë ministrat, drejtuesit, zëdhënësit dhe analistët që dalin për t’i mbrojtur, për t’i relativizuar, për t’i justifikuar. Kush mbron korrupsionin, është bashkëpunëtor. Kush hesht, është pjesë e skemës.

Na u premtua shtet digjital, por ndërtuan një shtet të kapur. Na u premtua transparencë, por krijuan errësirë më të thellë. Kur edhe institucionet që administrojnë të dhënat, fondet dhe sistemet publike rezultojnë të implikuara, atëherë nuk kemi më shtet funksional, por një strukturë që shërben interesat e një pakice.

Dhe ku është opozita? E humbur në luftëra personale, në pazare të heshtura dhe në frikë për të përballur realitetin. Një opozitë që nuk godet korrupsionin, por luan me veten e saj, është dhuratë për pushtetin. Ajo nuk është alternativë, por justifikim për vazhdimësinë e këtij kalbëzimi.

Sot Shqipëria nuk vuan vetëm nga korrupsioni, por nga mungesa e përgjegjësisë politike. Askush nuk jep dorëheqje. Askush nuk mban përgjegjësi. Të gjithë mbrojnë karrigen, ndërsa shteti shembet.

Kjo nuk është më çështje partie. Është çështje mbijetese demokratike. Kur drejtësia detyrohet të korrigjojë pushtetin çdo ditë, do të thotë se pushteti ka dështuar. Dhe po, sot mund të thuhet pa hezitim: shteti ka rënë.